KTO PŁACI ZA ZWOLNIENIE CHOROBOWE

Powyższa kwestia regulowana jest przez art. 92 kodeksu pracy.

Z § 1 tego przepisu wynika, że:
Za czas niezdolności pracownika do pracy na skutek:

choroby - trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia - trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego - pracownik zachowuje prawo do 80 % wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu,

§ 4. Za czas niezdolności do pracy, o której mowa w § 1, trwającej łącznie dłużej niż 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia, trwającej łącznie dłużej niż 14 dni w ciągu roku kalendarzowego, pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Podsumowując:

- za okres 33 dni choroby pracownika w roku, który nie ukończył 50 lat, płaci

pracodawca (łącznie 33 dni nie oznacza, że musi to być nieprzerwany okres). Po 33 dniu

choroby świadczenie wypłaca ZUS;

- za okres 14 dni choroby pracownika w roku, który ukończył 50 lat, płaci pracodawca

(łącznie 14 dni nie oznacza, że musi to być nieprzerwany okres). Po 14 dniu choroby

świadczenie wypłaca ZUS.